Inhoudsopgave
SchakelaarInvoering
RFID (Radio Frequency Identification) tags kunnen op verschillende manieren worden gecategoriseerd op basis van verschillende criteria. Dit artikel biedt een diepgaande blik op de classificatie van RFID-tags, met de nadruk op hun voedingsmodi, draagfrequenties, modulatiemethoden, werkingsafstanden en chiptypen.
Classificatie op basis van voedingsmodus
RFID-tags kunnen worden onderverdeeld in twee hoofdtypen, afhankelijk van de stroomvoorziening: actieve tags en passieve tags.
- Actieve tags: Deze tags bevatten een interne batterij die stroom levert, waardoor ze een groter operationeel bereik hebben. Ze zijn echter omvangrijker, duurder en hebben een beperkte levensduur, waardoor ze minder geschikt zijn voor zware omstandigheden.
- Passieve tags: Deze tags hebben geen interne batterij en vertrouwen op beam power-technologie, die ontvangen RF-energie omzet in DC-stroom om de schakelingen van de tag te bedienen. Hoewel hun bereik korter is vergeleken met actieve tags, zijn ze duurzamer en vereisen ze geen hoge operationele omgeving.
Classificatie op basis van draagfrequentie
RFID-tags worden ook geclassificeerd op basis van hun draagfrequentie, die laag, gemiddeld of hoog kan zijn.
- Laagfrequente (LF) tags: Deze tags werken op 125 kHz en 134,2 kHz en worden gebruikt in toepassingen met lage kosten en op korte afstanden, zoals toegangscontrole, campuspassen, het volgen van dieren en het bewaken van vracht.
- Tussenliggende frequentie (IF) tags: Deze tags werken op 13,56 MHz en worden gebruikt voor toegangscontrole en systemen waarbij veel gegevensoverdracht nodig is.
- Hoogfrequent (HF)-tags: Deze tags werken op frequenties zoals 433 MHz, 915 MHz, 2,45 GHz en 5,8 GHz en worden gebruikt in toepassingen die grote lees-schrijfafstanden en snelle gegevensoverdracht vereisen, zoals treinbewaking en tolheffing op snelwegen. Hun smallere antennebundel en hogere kosten maken ze geschikt voor specifieke, zeer nauwkeurige taken.
Classificatie door modulatiemethoden
RFID-tags kunnen op basis van hun modulatiemethoden worden gecategoriseerd in actieve en passieve modi.
- Actieve modus: In deze modus verzendt de RFID-tag actief gegevens met behulp van zijn RF-energie.
- Passieve modus: Tags in deze modus verzenden gegevens door het draagsignaal dat door de lezer wordt uitgezonden te moduleren en te verstrooien. Deze modus is ideaal voor toegangscontrole- en verkeerssystemen, omdat het ervoor zorgt dat alleen tags binnen een bepaald bereik worden geactiveerd. Actieve tags zijn met name handig als er obstakels zijn en voor langere afstanden (tot 100 meter), omdat hun signaal slechts één keer door obstakels hoeft te gaan.
Classificatie op basis van werkingsafstand
RFID-tags kunnen ook worden geclassificeerd op basis van hun werkingsafstand:
- Dichte koppeling Tags: De werkingsafstand is minder dan 1 cm.
- Bijna koppeling tags: De werkingsafstand is minder dan 15 cm.
- Sparse Coupling-tags: De werkingsafstand bedraagt ongeveer 1 m.
- Langeafstandslabels: De werkingsafstanden variëren van 1 tot 10 m of meer.
Classificatie per chip
In een RFID-systeem wordt het signaalontvangende onderdeel doorgaans een RFID-lezer (of kaartlezer) genoemd. De primaire functie van een RFID-lezer is het faciliteren van gegevensoverdracht met RFID-tags.
Conclusie
Inzicht in de verschillende classificaties van RFID-tags helpt bij het selecteren van het juiste type voor specifieke toepassingen. Deze classificaties, gebaseerd op voedingsmodus, draagfrequentie, modulatiemethoden, werkingsafstanden en chiptypen, bieden een uitgebreid raamwerk voor het bepalen van de beste RFID-tag voor verschillende operationele behoeften.
